De dag startte met veel regen en voorspelde niet veel goeds. In de regen naar de school stappen, oppassen om niet uit te glijden onderweg en stress voor de grote dag. Aangekomen in de school, werden we meteen naar de klassen gebracht. Het organiserend team had alles mooi uitgedacht en iedereen was meteen op zijn plek. Dit deed me meteen de slechte morgen vergeten en gaf me moed voor de rest van de dag! Organisatie is dus heel belangrijk, want als dat misloopt, brengt dat stress mee en kan er nog meer mislopen.
De kinderen zaten in de sportzaal en daar werd het toneeltje gespeeld. Het was een beetje jammer dat de school weinig info meegegeven had, zodat onze 'special effects' in het water liepen. Uiteraard zouden we geen geweldig team zijn, moesten onze acteurs dat niet oplossen... Ze brachten het toneel heel overtuigend en hadden de ganse school mee.
Tijdens de speeltijd hadden we voldoende tijd om alles klaar te zetten. Ik had het bord gelegd en aan elkaar gekleefd. Shauni stelde alle laptops in zodat de opdrachten meteen konden starten, wanneer deze nodig waren. Frauke en Nathalie legden alle materialen klaar. Nadien wisslenden we van plaats om na te gaan of niemand iets vergeten was.
Na de speeltijd moesten de leerlingen hun symbooltje en kleur zoeken dat op hun sticker stond (deze hadden we woensdag reeds aan de school gegeven). De kleuren stelden de graad voor en de symbooltjes zorgden voor de verdeling binnen de graad. Iedere groep had meteen zijn leerlingen. Dit was een aangename manier om de leerlingen in te delen en ik heb geen gejammer van de leerlingen ondervonden.
De eerste groep die we hadden, was een aangename groep. Ze luisterden goed naar de uitleg die ik vooraf gaf, gaven antwoorden als we erachter vroeger en alles verliep zoals we gepland hadden. Toen begon het spel en verliep het even wat chaotischer. We hadden ons hier wel aan verwacht, maar toch was het soms even te druk. Ieder van ons begeleidde een groepje bij een opdracht, zodat we hen konden ondersteunen. Ofwel door hen uit te dagen verder te denken ofwel door de tijd af te bakenen. De leerlingen amuseerden zich wel en dat was uiteindelijk wel waar het om draaide. De pretoogjes bij de leerlingen zien, gaf mij een fantastisch gevoel. Ze hadden ook zo'n fantastische fantasie. Zo hadden we een opdracht waarbij de leerlingen een gedicht in de stijl van Paul van Ostaijen moesten schrijven. Nadien moesten ze hun gedicht op die wijze ook voordragen. Een groepje had die heel origineel aangepakt!
Toen het spel gedaan was, hebben we even geëvalueerd met de leerlingen over het spel. We kregen een goede tip voor in de namiddag. De leerlingen vonden blijkbaar ook dat de opdrachten uitvoeren wat chaotisch verliep en ze stelden voor om met hoekjes per groep te werken. Verder gaven ze ons enkel positieve commentaar en we kregen zelfs spontaan een applaus, omdat ze het concept en de opdrachten zo geweldig vonden! Dat alleen al maakte de lange werkdag van gisteren echt de moeite waard!
De tip van de leerlingen hebben we meteen gebruikt in de tweede sessie die in de namiddag was. We hadden overal hoekjes gemaakt, maar dan kwamen we weer met het probleem dat niet in elk hoekje alles voor handen was. Het werd dus snel duidelijk dat die hoekjes niet werkten. Niet zoals wij het voorbereid hadden. Als we computers kunnen verplaatsen naar overal (geen stopcontact nodig hebben) en ergens centraal kleurtjes, verkleedkleren enz. kunnen gelegd worden, zouden de hoekjes wel werken denk ik. Maar nu was dat niet het geval, waardoor enkele opdrachten niet in het hoekje konden uitgevoerd worden en hierdoor werd het opnieuw chaotisch. Maar ik was wel blij dat we het uitgeprobeerd hebben. Ik heb uit beide sessies veel geleerd naar organisatie toe.
Ik zou volgende keer het bord op tafels leggen, dat is praktischer en ook het aantal groepen was iets te groot. Als er max 5 groepen zijn, zou alles beter verlopen. Gelukkig vonden de leerlingen het allemaal niet erg en juist superleuk om al spelend te leren!
Tijdens de middag en 's avonds werd het toneeltje verder gezet, zodat ons magisch stof de meter helemaal kon vullen. Tijdens de middag viel op dat het te lang duurde en vele kinderen niet meer betrokken waren. Dit hebben we tijdens de pauze besproken en op het einde werd hier rekening mee gehouden. De leerlingen moesten in een kring staan, zodat iedereen alles kon zien en ze werden tijdens het vullen van de meter nog beziggehouden door enkele medestudenten.De leerlingen waren heel betrokken en iedereen beleefde mee plezier, tegenover 's middags. Het was een geslaagde dag, waar ik veel plezier aan beleefd heb en veel uit geleerd heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten